Web Analytics Made Easy - Statcounter
به نقل از «خبرآنلاین»
2024-04-29@15:33:07 GMT

یک گام بزرگ به سوی درمان طاسی / عکس

تاریخ انتشار: ۱ آبان ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۲۴۵۲۰۶

یک گام بزرگ به سوی درمان طاسی / عکس

دانشمندان توانسته‌اند فولیکول‌های سالم موی موش را به تعدادی از اندام‌های این موجود که در آزمایشگاه پرورش یافته بود، اضافه کنند. آن‌ها برای اولین بار موفق شدند این دستگاه‌های تولیدکننده مو را از رویان موش‌ها بگیرند و با اعمال تغییراتی در آن‌ها، باعث تولید مو در بدن این جانداران شوند.

محققان در این پژوهش توانستند روی رنگدانه‌های مو هم تاثیر بگذارند و وقتی فولیکول‌ها در بدن موش‌های بدون مو کاشته شدند، فعالیت آن‌ها در طی چند چرخه رشد مو ادامه پیدا کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

دانشمندان می‌گویند این دستاورد می‌تواند در درمان ریزش مو به کمک انسان‌ها بیاید.

فولیکول‌های مو در دوره جنینی شکل می‌گیرند. لایه بیرونی پوست با لایه ارتباطی بافت کنار آن با هم تعامل دوطرفه برقرار کرده و فرآیند ریخت‌زایی را به وجود می‌آورند. دانشمندان تاکنون درباره این تعاملات که منجر به تشکیل فولیکول‌ها می‌شود، اطلاعات زیادی نداشتند. ولی اخیرا گروهی از محققان به رهبری «تاتسوتو کاگه‌یاما» از دانشگاه ملی یوکوهامای ژاپن تصمیم گرفتند نگاه دوباره‌ای به این مبحث داشته باشند.

آن‌ها دو نوع سلول مزانشیم و بافت پوششی (پوست) را از رویان موش‌ها برداشت کردند. برخی از این سلول‌ها با ماده‌ای موسوم به ماتریژل ترکیب شدند. این ماده که از غشاء موش‌ها به دست می‌آید به سلول‌ها کمک می‌کند ساختارهای لازم را به وجود بیاورند.

در ادامه سلول‌های فاقد ماتریژل ساختاری شبیه دمبل پیدا کردند و نتوانستند به فولیکول‌های کارآمد تبدیل شوند. اما زمانی که ماتریژل در فاصله شش ساعت از آغاز پرورش سلول‌ها به آن‌ها اضافه شد، در این ساختارها، سلول‌های بافت پوششی و پوسته‌ای از سلول‌های مزانشیم قابل مشاهده بود.

موفقیت ۱۰۰ درصدی در تولید مو از فولیکول‌های آزمایشگاهی

محققان می‌گویند این ارتباط منطقه تماس بین این دو نوع سلول را افزایش می‌دهد و بستر شکل‌گیری فولیکول را تسهیل می‌کند. آن‌ها در نهایت مشاهده کردند که این فولیکول‌ها با نرخ موفقیت ۱۰۰ درصدی به فولیکول‌های سازنده مو تبدیل شدند و پس از ۲۳ روز یک موی ۲ میلی‌متری به وجود آوردند.

آن‌ها همچنین دارویی را آزمایش کردند که تولید ملانوسیت، یعنی همان سلول‌های دخیل در رنگی شدن را شبیه‌سازی می‌کند. افزودن این دارو به فرآیند رشد سلول‌ها، مویی را به وجود آورد که رنگدانه‌های بیشتری نسبت به نمونه‌های قبلی داشت.

دانشمندان در آخر این فولیکول‌ها را به موش‌های بدون مو تزریق کردند و متوجه شدند که با این روش می‌توانند حداقل در ۱۰ ماه در چند چرخه رشد باعث تولید مو در این موجودات شوند. نتایج این پژوهش در مجله Science Advances منتشر شده است.

۵۸۵۸

کد خبر 1686764

منبع: خبرآنلاین

کلیدواژه: طاسی سر ژنتیک بدن انسان فولیکول ها سلول ها موش ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۲۴۵۲۰۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

الماس‌هایی که دو ساعته تولید می‌شوند؛ دستاورد کیمیاگران مدرن چیست؟

دستاورد جدیدی از دنیای علم و تکنولوژی به‌تازگی خبرساز شده است؛ تولید الماس در آزمایشگاه آن هم در ۱۵۰ دقیقه. این در حالی است که تولید فلزات یا عناصر ارزشمند در تاریخ قدمت زیادی دارد.

به گزارش تجارت نیوز، میل به ساخت این عناصر ارزشمند در تاریخ بشر پیشینه‌ای طولانی دارد. اگر بخواهیم به این میل بپردازیم به کیمیاگری برخورد می‌کنیم. کیمیاگری علمی باستانی و رازآلود است که ریشه‌های آن به مصر باستان و بین‌النهرین بازمی‌گردد. کیمیاگران در جست‌وجوی راه‌هایی برای تبدیل فلزات پایه به فلزات گران‌بها مانند طلا و نقره بودند. آن‌ها همچنین به دنبال کشف اکسیر جوانی و داروی جاودانگی بودند.

در طول قرون وسطی، کیمیاگری در اروپا و خاورمیانه به‌شدت در کانون توجه قرار گرفت. کیمیاگران در آزمایشگاه‌های خود به دنبال راز تبدیل فلزات بودند و در این راه از روش‌های مختلفی مانند تقطیر، تبخیر، ذوب و رسوب استفاده می‌کردند.

کیمیاگران از نماد‌ها و رمز و راز‌های زیادی در نوشته‌ها و نقاشی‌های خود استفاده می‌کردند. این امر باعث شده است رمزگشایی از متون کیمیاگری برای مورخان و دانشمندان امروزی دشوار باشد.

با وجود اینکه کیمیاگری به عنوان یک علم واقعی شناخته نمی‌شود، اما نقش مهمی در تاریخ علم و فلسفه داشته است. کیمیاگران با آزمایش‌های خود به طور اتفاقی مواد و فرایند‌های جدیدی مانند اسید سولفوریک و نیتریک اسید را کشف کرده‌اند و این کمک شایسته‌ای به حساب می‌آید.

در حالی که جست‌وجوی کیمیاگران برای تبدیل فلزات پایه به طلا و نقره به نتیجه نرسید، اما تلاش‌های آن‌ها به طور کلی به پیشرفت علم شیمی کمک کرد. کیمیاگری همچنین الهام‌بخش هنرمندان، نویسندگان و شاعران در طول تاریخ بوده است.

با اینکه کیمیاگران و کیمیاگری دچار تحولات هویتی شدند، اما ماهیت این زمینه تحقیقاتی همچنان باقی است. اولاً که شیمی به شکل سازمان‌یافته‌ای مواد را از بابت آنچه تشکیل‌شان می‌دهد بررسی می‌کند و از طرف دیگر امکانات ساخت مواد را مطرح می‌کند.

الماس‌هایی که در دو ساعت تولید می‌شوند!

در خبری شگفت‌انگیز، دانشمندان در یک آزمایشگاه در دانشگاه هاروارد موفق به ساخت الماس در عرض ۱۵۰ دقیقه شدند. این دستاورد انقلابی، گامی بزرگ در جهت تولید الماس مصنوعی با کیفیت بالا و با قیمتی به‌مراتب ارزان‌تر از الماس‌های طبیعی به شمار می‌رود.

ده‌ها سال است که دانشمندان در تلاش‌اند روش‌های جدیدی برای ساخت الماس مصنوعی پیدا کنند. روش‌های سنتی تولید الماس مصنوعی، فرایندی پرهزینه و زمان‌بر است که نیازمند فشار و گرمای شدید برای مدت طولانی است. این روش‌ها اغلب منجر به تولید الماس‌های کوچک و ناقص می‌شوند.

در سال‌های اخیر، دانشمندان روش‌های جدیدی برای ساخت الماس مصنوعی با استفاده از فناوری‌های پیشرفته مانند لیزر و نانوتکنولوژی توسعه داده‌اند. این روش‌ها به طرز چشمگیری سریع‌تر و کارآمدتر از روش‌های سنتی هستند و می‌توانند الماس‌هایی باکیفیت در اندازه‌های مختلف تولید کنند.

دستاورد کیمیاگران مدرن چیست؟

در این تحقیق جدید، دانشمندان از روشی به نام «سنتز الماس با لیزر پالس فوق سریع» استفاده کردند. در این روش، پالس‌های لیزر فوق کوتاه و پرقدرت به یک صفحه نازک از گرافیت تابانده می‌شود. این پالس‌های لیزر، اتم‌های کربن را از ساختار گرافیت جدا و آن‌ها را به شکل ساختار الماس مرتب می‌کنند.

این فرایند در عرض ۱۵۰ دقیقه و در دمای نسبتاً پایین انجام می‌شود. در حالی که روش‌های سنتی تولید الماس مصنوعی به فشار و گرمای شدید در حدود پنج هزار درجه سانتی‌گراد و به مدت چندین هفته نیاز دارند. طبیعتاً فراهم کردن این شرایط بسیار پرهزینه‌تر از روش جدید است.

الماس‌های دوساعته چگونه آینده را تغییر می‌دهند؟

این دستاورد انقلابی، پتانسیل‌های متعددی را برای آینده به ارمغان می‌آورد. با تولید الماس مصنوعی باکیفیت و به قیمتی ارزان‌تر، می‌توان از آن‌ها در زمینه‌های گوناگونی از جمله جواهرات، ابزار‌های برش، قطعات الکترونیکی و حتی ایمپلنت‌های پزشکی استفاده کرد.

علاوه بر این، این روش جدید می‌تواند به دانشمندان در مطالعه بهتر ساختار و خواص الماس کمک کند و زمینه را برای کشف مواد جدید و شگفت‌انگیز در آینده فراهم کند.

دیگر خبرها

  • الماس‌هایی که دو ساعته تولید می‌شوند؛ دستاورد کیمیاگران مدرن چیست؟
  • تقسیم عشق در زندگی زوج مبتلا به «ای‌ال‌اس»/بیماری جزیی از زندگیست
  • محققان ایتالیایی پی بردند؛ نقش آسپرین در پیشگیری از سرطان روده بزرگ
  • نحوه تاثیر آسپرین در پیشگیری از سرطان روده بزرگ
  • فناوری جدیدی برای دیدن درون سلول‌های سرطانی
  • چگونه دانشمندان تنها در چند ساعت الماس تولید کردند
  • دانشمندان تنها در چند ساعت الماس تولید کردند
  • مکملی که ریزش مو را درمان می‌کند
  • فناوری مشاهده درون سلول‌های سرطانی ابداع شد
  • کشف جدید دیرینه‌شناسان: ماهی غول‌پیکر با دندان‌های عاج‌مانند!